Een tijdje terug werd ik bespot door een man uit de Randstad omdat hij erachter kwam dat ik ooit geëmigreert ben naar het gezellige Brabant. Uiteraard begrijp ik dat mensen van boven de sloot het niet kunnen begrijpen dat je de 'hippe' randstad verruild voor het Brabantse land. Het is nogal een ding en men kijkt soms neer op 'ons' boeren, maar ik voel mij al meer dan tien jaar helemaal thuis in deze prachtige provincie. Oprecht voel ik me pas weer thuis, als ik de Moerdijkbrug over ga en het bord "Welkom in Brabant" zie verschijnen.Met de jaren ben ik ook een trotse op deze provincie geworden en ik prijs mijzelf rijk met de geweldige natuur en het oergezellige bourgondische carnaval.
"Welkom in Brabant"
Jaarlijks komen er treinen vol met mensen uit de Randstad die op dat moment
mee willen genieten van onze gezelligheid. Ondanks dat ik enorm trots ben op het Kielegat, Breda
tijdens carnavalstijd, voelt het toch alsof er mensen zonder uitnodiging je verjaardagsfeest komen crashen. Daar staan ineens 20.000 man in je huiskamer en het enige wat je kunt doen is je stad verdedigen... maar hoe?
Daar staan ineens 20.000 man in je huiskamer..
Vechtende mensen uit elkaar halen in de haven en chagrijnige mensen mee sleuren in de polonaise. Zo doen wij dat en je doet of mee of je gaat weer terug, met je staart tussen je benen terug naar de Randstad. Luister goed, carnavallen is echt iets wat je moet leren, of in het meest ultieme geval is het je met de paplepel is ingegoten.Wekenlang zwoegen op je carnavalswagen of apenpak en dan heerlijk genieten van spontane ontmoetingen met andere Kielegatters. Dit jaar heb ik weer vele originele pakken gezien maar ik heb ook gegniffeld om de vele dokters, bananen en boevenpakken uit de Randstad.
Wekenlang zwoegen op je carnavalswagen of apenpak
Ok laten we het even duidelijk maken voor nu en altijd; "Iedereen is welkom maar volgend jaar moeten jullie toch echt iets beter je best gaan doen want anders bouwen wij een dag voor carnaval een flinke muur ter hoogte van de Moerdijkbrug.
