Ten midden van al mijn collega's stond mijn leven om 12.34 enkele minuten stil. De wereld bleef draaien en ik werd wakker middenin een nachtmerrie vlak na het moment dat ik gebeld werd door de juffrouw van het kinderdagverblijf. Het leek een vrij rustige dag totdat dit bruut werd verstoord op dat specifieke moment op woensdag 10 januari 2018 waarin ik besefte dat de gezondheid van mijn zoon op het spel stond. Het leven draaide op dat moment nog maar om één ding, mijn zoon en zijn gezondheid. Rennend naar mijn auto denk ik terug aan de vreselijke momenten die ik vlak na zijn geboorte heb ervaren. Het ziekenhuis in Breda is (helaas) een plek wat mij totaal geen positief gevoel geeft.
Het leven draaide op dat moment nog maar om één ding, mijn zoon en zijn gezondheid.
Mijn overlevingskracht kwam direct op de proppen en ik bleef tegen mijzelf zeggen, tijdens de rit naar het ziekenhuis, dat ik rustig moest blijven. Een paar snelheidsovertredingen later kwam ik na circa 15 minuten aan bij het Amphia ziekenhuis Molengracht. De juf belde mij vlak nadat mijn zoon was gevallen op zijn hoofd en dat hij daarna vreemd gedrag vertoonde. Nu gebeurt dit wel vaker en wij vinden dit vrij "normaal" maar dit keer bleef hij vallen en moest hij zelfs overgeven vlak na een bezoek bij de huisarts. Ze waren ongerust en vertrokken met spoed naar de eerste hulp en daar trof ik de drie musketiers aan in kamer 3 van de SEH.
Rennen, springen en verhalen verzinnen zat er op dat moment duidelijk niet in.
Als een suf vogeltje zat mijn zoon bij zijn juf op schoot en hij kon bijna niets uitbrengen nadat ik binnen stapte. Een wit bleek bedrukt gezichtje keek mij aan en dit was duidelijk mijn zoontje (3jr.) niet. De onstuimige jongen die ik 's ochtends bij zijn favoriete juf had afgezet was getransformeerd in een tam vogeltje. Rennen, springen en verhalen verzinnen zat er op dat moment duidelijk niet in. De huisarts maar ook de neuroloog hadden beide een lichte hersenschudding geconstateerd. Het feit dat hij zo witje bleef zien en dat hij bijna geen energie had tijdens de check van de Neuroloog bezorgde ons bijna een nachtje op zaal. Maar gelukkig kwam er een spoedgeval tussen, dit zorgde ervoor dat Neuroloog Michel een stuk milder gestemd werd. Één paar uur mochten we gelukkig wegens goed gedrag vertrekken.
Geniet van het leven en maak er elke dag een feestje van, het is namelijk geweldig en fantastisch mooi.
De juffrouwen die hem beschermde, op het moment dat ik als moeder er niet voor hem kon zijn, zijn onbetaalbaar en ik zal hen altijd dankbaar zijn voor hun liefde en zorgzaamheid. Dit is iets wat mijn verwachtingen compleet overtrof en ik vind het dan ook enorm bewonderenswaardig dat zij zoveel liefde hebben voor mijn zoon. Het is vaak een dooddoener maar op dit moeilijke moment besefte ik hoe kostbaar en mooi het leven is. Geniet van het leven en maak er elke dag een feestje van, het is namelijk geweldig en fantastisch mooi.
